“...Тухайн шөнө нойр хүрэхгүй сэрвэлзээд байсан. Учир нь манай хүү найзтайгаа архи уугаад дараагаар нь айлын найр руу явсан болохоор согтоод энд тэнд уначихгүй байгаа гээд сэтгэл зовоод хүлээж байсан. Гэтэл шөнө 04:00 цагийн үед талийгаач хүү маань манай зээ хүү Б, Г нарын хамт ирсэн. Унтах гээд орондоо орцгоосон. Гэтэл хүү орондоо орсон ч унтахгүй үглээд байхаар нь “миний хүү одоо унтаж амар” гэтэл “танаар заалгахгүй, танд ямар хамаатай юм бэ” гэсэн. Тэгэхээр нь би “Би чамд хэлэхгүй хэн хэлэх юм бэ” гэхэд орноосоо босоод юм өшиглөөд түжигнүүлээд байсан. Тэр үед би орон дээрээ сууж байсан. Хүү ширээн дээр байсан төмпөнтэй махан дотор байсан хутгыг хараад “наад хутгаараа намайг алчих” гээд орилсон. Би тэр хутгыг далд хийх санаатай автал хүү ирээд хутгатай гарыг барьж аваад өөр рүүгээ татаад нүүрнийхээ урдуур хоёр ийш нь савчаад өөрийгөө хатгуулчих гээд байсан. Би салах гээд хойшоо зүтгэсэн боловч хөл муу учир талийгаачтай хамт газарт унасан. Босож ирээд хартал хүүгийн цээж хэсгээс цус гарч байсан. Ингээд би сандраад яг юу болсныг санахгүй байна. Тухайн үед би айсан, нэг мэдэхэд эмнэлэг, цагдаа ирчихсэн байсан. Миний хамгийн том хүү, хэдэн дүү нараа зохицуулж, айл гэр болгож, одоо намайг болон гэр орон, мал ахуйгаа авч яваа хүүгийнхээ амь насыг хохироочихсондоо маш их харамсаж байна. Хааяа архи уусан үедээ агсам тавиад байдаг болохоос өөр ямар нэгэн муу зан авиргүй. Ирээд агсам тавиад намайг алаад өг гээд хутга булаацалдаж байгаад миний хутгатай гараар өөрийгөө хутгалаад амиа егүүтгэсэн гэж бодож байна. Би их харамсаж байна. Юу гээд төрсөн хүүхдээ алья гэж бодхов дээ. Би хөл муутай, явж чадахгүй...”